Bestaan ze eigenlijk wel, gemiddelde kinderen? Je weet wel, van die kinderen die zo uit een boekje lijken te komen. Druk op knop één en je kind doet dit, druk op knop zes, en je kind reageert zo… Eerlijk? Ze werden altijd bij een ander geboren, maar zeker niet bij mij. Ik ken ze niet, maar mijn (klein)kinderen zijn dan ook hooggevoelig en hadden een andere benadering nodig.
Mijn kinderen waren allesbehalve gemiddeld. Nu ik dagelijks te maken heb met een kleindochter die uit dezelfde klei is gegoten als haar nichtje dat in Nederland woont, kom ik weer allerlei grappige herkenningsmomenten tegen. Allereerst zal ik uitleggen dat mijn kleindochters geweldige meiden zijn. Ze zijn bovengemiddeld slim, gevat, grappig en gezellig, maar ze zijn soms ook regelrechte draken, lastig, pittig, snel overprikkeld en super gevoelig, oh zo gevoelig…
Terug naar de gemiddelden
Onze wereld bestaat nu eenmaal uit gemiddelden, en als je een kind hebt wat niet binnen dat gemiddelde past, heb je als ouders een flink probleem. Want, je kind doet niet, reageert niet of reageert extremer dan wat er van een kindje verwacht wordt. Dat dit kan zorgen voor veel frustraties. Als je zelf als ouder of opvoeder niet flexibel bent, vindt je jezelf met enige regelmaat keihard met je rug tegen de muur gedrukt en wanhopig met je handen in je haar staan.. Stel je voor dat je pas moeder bent, en je hebt zo’n hooggevoelig cadeautje in huis waarvan ze zijn vergeten er de de handleiding bij te leveren? Hoe reageer je, als je zelf dood- en doodmoe bent en ook signalen krijgt vanuit je omgeving dat anderen vinden dat ze wel heel erg extreem op alles reageert? Je zou er als jonge ouders hartstikke onzeker van kunnen worden.
Er is maar een oplossing voor, leer de eigen-aardig-heden van je kind kennen.
Het is heel erg belangrijk goed inzicht in je kind te krijgen. Geloof me en adem in, adem uit. Het is veel slimmer je aan te passen aan het kind en dan bij te stellen, dan dat jij probeert het kind in het doosje der gemiddelden te stoppen. Je kunt jezelf gerust de energie en frustraties besparen, het werkt toch niet. Het vergt heel veel van je, zeker als je zelf doodmoe bent. Uiteindelijk ben je wanhopig, je slaapt slecht omdat je kindje ook steeds wakker is ’s nachts, bovendien is ze hoogstwaarschijnlijk (tja, gevoelig tiepje hè?) ook veel vaker ziek dan het gemiddelde kind. Als je een ervaren arts hebt, heb je geluk. Hij kijkt naar je kind, geeft het aan aai over de bol en zegt dat het een kwestie van doorademen is tot ze duidelijker kan uitleggen waar ze mee zit. Als je een dokter hebt die wat minder ervaren is, kan het zomaar zijn dat hij het ook niet weet en je vervolgens doorstuurt naar allerlei specialisten. Of je dat moet willen en of je kindje daar echt bij gebaat is, is een totaal ander verhaal.
Maar wat als?
Wat als er niets anders ‘mis’ aan je kind is dan dat het gevoelig is? Een kindje dat extreem gevoelig en wat snel overprikkeld is. Of de andere hsk variant, een kindje wat heel erg gevoelig is maar dat binnen diezelfde gevoeligheid constant op zoek gaat naar zowel de grenzen van zichzelf, als die van anderen? Oeps, dan valt je kind niet binnen het plaatje, maar ze kan ook geen autist of ADHD-er worden genoemd. Tja, en wat doe je dan?
Wat tips:
- Praat erover met anderen, hsp kinderen (ook wel hsk genoemd) zijn tegenwoordig allang geen uitzondering meer. Ze zijn allesbehalve zielig of bijzonder maar kunnen soms wel op een andere manier reageren dan ‘de meeste kinderen’ zouden doen.
- Informeer andere mensen die belangrijk onderdeel uitmaken van de opvoeding zoals leidsters op de kinderopvang, leerkrachten, naschoolse opvang e.d. Je kind hoeft geen speciale positie in te nemen, maar kennis is macht dus worstel niet in je eentje.
- De drie R-s gaan voor deze kinderen veel meer op dan voor anderen. Rust, Ruimte maar vooral heel veel Regelmaat en structuur want dat biedt veiligheid.
- Als het kind nog erg jong is kun je niet anders, maar voorkom het dat je de spreekbuis van je kind blijft anders leert ze niet voor zichzelf op te komen.
- Leer het kind zichzelf te verwoorden. Verlegenheid is geen obstakel maar het is juist een mooie uitdaging om te overwinnen.
- Maak je kind weerbaar. Er zijn heel veel verschillende manieren om dat te doen, sporten, clubs, toneel o.i.d.
- Ga niet continue met je kindje in discussie en blijf rustig (kan behoorlijk lastig zijn, zeker als je kindje regelmatig driftbuien heeft) en wees vooral heel erg duidelijk.
Wil je nog meer opvoedkundige tips? Je kunt mij benaderen via deze website.
