Het is december, ik ben vanuit een warm en zonnig Curaçao aangekomen in een mistig, koud en guur Nederland. Mensen lopen gejaagd winkels in en uit, ernstige gezichten, sombere kleding, totaal het tegenovergestelde van het vrolijke eiland waar ik zo van hou. Face it, de ‘donkere dagen’ van december dwingen bijna af dat je bij jezelf naar binnen gaat, op zoek naar de stille serene plek in jezelf. Ik vind het heerlijk, maar ik heb een keuze. Ik heb de keuze om alleen te zijn, te cocoonen met een beker warme chocomelk en een spannend boek onder mijn dekens. Maar wat als je die keuze niet hebt? Als je alleen bent omdat er weinig anderen in je leven zijn met wie je dingen kunt delen? Als er mensen zijn weggevallen en er kwam niemand anders voor in de plaats.
Als je het woord eenzaamheid intikt op google krijg je maar liefst 886.000 hits, dit vertelt me dat het thema eenzaamheid zoveel groter is dan ik dacht. Niet alleen bij ouderen, maar ook jongeren die een leegte in zichzelf ervaren die ze niet opgevuld kunnen krijgen. Eenzaamheid is jezelf emotioneel alleen en niet verbonden voelen met anderen om je heen.
Juist in een maand als december die in het teken van gezelligheid en saamhorigheid staat, heb ik de meest bijzondere gesprekken met mensen die zich echt alleen of eenzaam voelen. Die van me willen horen dat het goed komt met de kinderen, dat het volgend jaar echt een stuk beter met ze zal gaan, dat de ware op hun pad komt, want ze voelen zich alleen. Juist in december omdat dit de maand van samenzijn hoort te zijn. Een blije familie, knapperend haardvuur, kerstboom, cadeautjes, kaarsen, dat is wat de reclames ons graag laten zien. Ik ben dankbaar en voel me een geluksvogel dat ik mensen om me heen heb met wie ik veel kan delen. Eerlijk is eerlijk, dat ligt ook aan mijn eigen houding want ik investeer in de mensen die ik om me heen heb verzameld. Sommigen kwamen erbij, anderen vielen af, maar met een open houding en een open hart ben je in staat om waardevolle nieuwe vriendschappen opbouwen.
Ik spreek ze dagelijks, mensen die op zoek zijn naar die ene partner die hun leven op moet gaan kleuren. En ik begrijp dat, want het is fijn om je leven met een partner te kunnen delen. Toch vraag ik me af of het niet verstandiger is je netwerk wat groter te maken dan het zoeken van een partner alleen, zodat je ook vriendschappen aangaat, in plaats van je te richten op die ene ridder op dat witte paard. Vriendschap is zo ontzettend belangrijk en kan zoveel kleur toevoegen aan je leven. Juist als je die prins nog niet hebt ontmoet.
Er is zoveel aan te doen. Je hoeft je niet alleen te voelen als je zelf ook je handen durft uit te reiken naar andere mensen, en ik denk dat precies daar de kern van eenzaamheid zit. Zelf een stap durven te zetten naar anderen toe, jezelf ertoe zetten om buiten je eigen patronen te stappen. Dat is spannend en misschien ook wel een beetje eng, zeker als je het niet gewend bent. Durf je grenzen eens te verleggen zodat je niet alleen hoeft te zijn. Kom vanachter die veilige tv of pc vandaag. Schuif die mobiel ook maar even onder een kussen op de bank, zet een paar stappen buiten de deur en durf contact maken met echte mensen. Geen zin? Echt, ik snap het, maar als je echt een ander leven wilt is het goed jezelf te ont-cocoonen en er op uit te gaan. Natuurlijk kan het zijn dat sommige mensen niet bij je karakter passen, ga door met contact leggen, net zolang tot er mensen zijn met wie je een fijne klik hebt.Concrete tips zijn bijvoorbeeld:
- Neem jezelf voor om iedere dag een stuk buiten lopen.
- Vreemde mensen een vriendelijk ‘goedemorgen’ toewensen levert je – naast soms heel erg verbaasde gezichten – veel vriendelijkheid op.
- Nodig je buurman of -vrouw af en toe uit voor een kopje koffie.
- Misschien kun je vrijwilligerswerk gaan doen, je komt zo zelf ook onder de mensen en maakt er anderen zo blij mee.
- Help bij een klein klusje in huis en maak daarbij een praatje.
- Pak de telefoon en bel iemand eens spontaan op. Het zal niet altijd uitkomen maar dan kun je altijd een andere afspraak maken.
- Je kunt ook een beroep doen op de ander. Iedereen wordt graag aangesproken op zijn kracht. Misschien wil je buurman je juist heel erg graag
helpen. Vraag, en je zult krijgen. - Samen eten, het is zo gezellig. Nodig mensen uit en begin een kookclub waar je kunt rouleren waar je iedere keer in een ander huis eet.
Eenzaamheid is op te lossen als je zelf de hand uit durft te steken naar mensen die jou met alle liefde een hand willen geven.
Ik wens je fijne dagen en heel veel mooie vriendschappen toe.
Liefs Yve
