‘Heb vrede met je verleden, zodat het je heden niet verspilt…’
Dit is voor heel veel mensen super moeilijk, want:
“Ja maar, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan; heb vrede met je verleden. Weet je wel wat hij toen en toen met me gedaan heeft?”
“Ja maar, ze hebben me toen in de steek gelaten.”
“Ja maar, ik ben als kind gepest en ik heb daar nog steeds last van.”
“Ja maar, ik ben ingeruild voor een jonger exemplaar.’,
Zo kan ik het lijstje aanvullen met honderden ‘Ja maars’…
Soms hoor ik mensen oude koeien uit de sloot halen van zo’n pakweg 20 jaar geleden, en dan vraag ik me af waarom diezelfde koeien nog steeds gevoed moeten worden met onvrede. De koeien zijn inmiddels olifanten geworden. Het kost je bakken vol energie om die met je mee te blijven dragen.
Het kan zijn dat je spijt voelt over dingen die je gedaan of nagelaten hebt, en daarom is je leven nu niet zoals je het wil. ‘Had ik toen maar…’, is ook zo’n zin die ik regelmatig voorbij hoor komen. Jij handelde op dat moment met de kennis die je toen had, en die beslissing maakte dat je nu bent waar je hoort te zijn. Inderdaad, had je toen een ander besluit genomen dan was je leven misschien wel anders geweest, maar heeft het zin om daar stil bij te staan?
Misschien is het een idee om NU te beslissen dat het gegaan is zoals het gegaan is, zodat je jouw leven van ooit niet zoveel macht over je leven van vandaag te geeft?
Wat heeft het voor zin om je druk te maken over dingen die je niet meer veranderen kunt, maar waar je wel de les van acceptatie uit kunt halen…
Durf jezelf te bevrijden van de ‘olifanten’ zodat je zelf kan groeien tot het prachtige mens wat je hoort te zijn…
Acceptatie is een prachtig woord, het betekent niet dat je goedkeurt wat er is misgegaan. Het betekent wel dat je beseft dat je vanaf vandaag geen slachtoffer meer bent. Dat je verder mag met de eerste dag van je nieuwe leven. Een nieuw leven waar je ongetwijfeld ook mooie en vervelende dingen zult meemaken, net als iedere ander mens.
Wat je overkomt is wat je overkomt, daar helpt geen lief moedertje aan. Hoe je ermee omgaat is een ander ding en daarin heb je wel degelijk een keuze. Eigenlijk is het heel erg simpel, of je schiet in je slachtofferrol, of je kiest ervoor je les te trekken zodat dit je de volgende keer niet weer overkomt.
Als je besluit er op een andere manier naar te gaan kijken kan je accepteren wat er gebeurd is zodat je vrede kunt sluiten met jezelf of met de situatie…
Accepteer, sluit vrede met de dingen die je niet kan veranderen, zodat je in alle vrijheid in het Nu kan leven…
Heel veel liefs,
